-ses geçirmez zaman,
yirmili yaşların sonlarında oluşum,
yarım kalan bir dolu konuşmalar,
sözcüklerin sayfalarda can bulması..
cansızlığım.
femmefauxx/mindonart 2016
Browsing Category: Blog
-..ve her şey için çok geç;
içimdeki büyümüş kadın,
parçalarına ayrılmış çocukluğuma yenik düşmüştü.
femmefauxx/mindonart 2016
-ışıklar altında alnın, yürüyorsun yalnızlığımıza
tarihe tanık fotoğrafın yenilgiye uzanan
ayak izleri silinmiş, sesimiz suda eriyor
..ve gün taşıyor ufkumuzdan/karda kandan ezgiler.
femmefauxx/mindonart 2016
-bazen kendini bana öyle bir teslim ederdi ki, kollarımı boynuna doladığımda bir bulutu kucaklıyor gibi olurdum.
femmefauxx/mindonart 2016
-ne yazık ki zaman zaman her anı korkunç bir yoğunlukta yaşıyorum.
femmefauxx/mindonart 2016
Bir boşluk bıraktım kendimle tanrı arasında.
ve orayı kaos doldurdu..
femmefauxx / mindonart 2016
-…ve kalbim, yoklukta,
‘özlemlerin’i içti;
kana kana.
femmefauxx/mindonart 2016
-ve bu şarkıyı her dinlediğimde,
göğün sancısına bir kez daha sarılıyorum.
femmefauxx/mindonart 2016
gözyaşlarımızın sınırlarını belirlemeye çalışan kimi haddini bilmezlerin gitgide çoğaldığı; duyarlılığın tüketilmeye yüz tuttuğu, içi boş insan siluetlerinin kol gezdiği bir ortamda, birçoklarının istemiyle yürürlükten kaldırılan değerlere boyutlar ötesi bir sadakatle bağlandığım için zaman zaman kendimi suçluyorum.
femmefauxx / mindonart
Resim ya da fotoğrafta bir duyguyu etkili bir şekilde güçlendirecek kadraj seçimi ölçeklendirilebilir mi? Ya da daha basit bir deyişle, kompozisyon sunumunda, konunun çerçeveye alınmasının kuralları var mıdır? Sanatçı nasıl bir sahne seçer ki, ona hayranlık duyarız? Aynı sahneyi , farklı sanatçılar neden farklı kadrajlarda görürler. Görsel sanatların başarısı, teknik sunumdan öte bu bakışın “farklılığına” mı bağlıdır?
Sanatçılar için rahatlıkla söyleyebileceğimiz, onların bu farklı görüşler için belli formüller kullanmadıklarıdır.Bu da sanatı anlamaya ve ölçeklendirmeye çalışanlar için rahatsız edici bir durumdur………………………… Oysa sanatçılar; perspektif anlamda bir şekilde mutsuzluğun formülünü bularak hepimizi kastırmaktan başka bir şeye yaramadıklarından, onlara çok da yüz vermemek gerek ne yazık ki. :(şey, merhaba, ben kedi. burada bulunma amacım sadece ama sadece ne kadar özlediğimi söylemek idi. rahatsız etmek istemezdim demek istemezdim. nereye gideceğini bilmeyen bir şarkının peşindeyken aniden burada buldum kendimi. 
kilometrelerce öpüyorum…
“sürecek”
kalfa / iki satır / mindonart
-..ve gözyaşları içinde
kendimi
özlediğim
günler.
femmefauxx/mindonart 2016
roberto kusterle
Yokluk ve yoksunluğu sorgulamaktan tam da yorgun düşmüştüm ki, yoksunluğun, yokluğa göre gerçekten “acı” veren bir şey olduğunu keşfettim. Geç olabilir çoğu kimseye göre, ama keşif öznel olduğunda sahibine yarıyor.Ölümlerin tarifini değil de, aslını görünce insan, ve insan olma çabalarında tanık olurken insansızlığa, bir insafsız değişime uğruyor. Pas bulaşıyor üzerine, silip atmaya çalıştıkça yayılıyor. Oysa pas, onun pası değil…Ne düğümler atılmış, ne sevgiler avutulmuş, ne değerler verilmiş bu aleme. Sımsıkı sarılmışız acının kucağında mutsuzluğa.AŞK yaşamışız mutsuzlukla…Ve mutsuzluğun terki kadar da boşluk üreten bir güç yokmuş alemde. Soyut mu oldu? Evet tüm çabalarımı bırakıyorum boşluğa, sevgim dönmüş bana,beni anlamaya çalışıyor. Alışkanlıklarım kırgın,…beter olsunlar!!
Tüm çabalarımı bırakırken yeniden doğuyorum.
“seni anlıyor ve yapısal olarak parçalanıyorum…” ( alıntı ‘m.)
kalfa / iki satır / mindonart
-“sabahları içiyor,
haritalara bakıp yolları özlüyoruz..
okuduğumuz kitaplar satmıyor
biralar ve sigaralara zam geliyor
nefes alışımıza dahi
ambargo uygulanıyor
sevdiğimiz filmler gişelerde
batıyor:
hal böyleyken
bizler
nasıl katlanıyoruz hayata?
gözaltında yaşanan bir ömür
ki
ağaç – orman ilişkisi
varken,
dünyada,
nasıl kaçabiliriz
bir
kutuya?”
dedi.
femmefauxx/mindonart 2016
-tek başımayım, ama adım attığım her yerde yenik düşmüş bir ordu gibiyim.
femmefauxx/mindonart 2016
şahin kaygun – mavi saçlı çocuk (detay)
daha bu sabah, ed (Eda) en sevdiğim kahvemi hazırlarken, diğer koltukta uzanan kardeşim Merve‘yi gördüm. sonra telefonum çalıyormuş, Ed uzattı bana doğru. arayan babammış. sesi de her zamanki gibi irrite ediciydi. ne konuştuk hatırlamıyorum. ama neyse ki kısa sürdü. kesin ondan şikayet, bundan şikayet. falan.. en kısa sürede asabiyet kliniğine yatırılmalı. madem iyiliğimi istiyor, ben de ondan bunu isteyeceğim en kısa sürede. artık bu karanlık evde yaşamak zorunda kaldığım engel de ortadan kalkmış olur hem.
-ne de olsa bundan tam bir buçuk sene önce doktor test yaptı ve yüksek dozda deli çıktım. :’)
